به خدا قسم ، خداوند از مردم جز دو خصلت و خوی نخواسته :

به نعمت ها اعتراف کنند که برای ایشان می افزاید ،و

به گناهان اقرار نمایند که آنها را می آمرزد. آمام محمد باقر (ع)

خدایا گناهان روز مره ی مرا ببخش. ...

از اینکه ..

1- از این که حسد کردم .

2-از این که تظاهر به دانستنی کردم در حالی که اصلا نمی دانستم .

3-از این که زیبایی قلمم را به رخ کسی کشیدم .

4- از این که در غذا خوردن به یاد فقیران نبودم .

5- از این که مالی را که  به تو تعلق داشت ، از آن خودم حساب کردم.

در حقیقت مالک اصلی خداست      این امامنت بهر روزی دست ماست

6- از این که مرگ را فراموش کردم .

7- از این که قاه قاه خندیدم و سختی آخرت را فراموش کردم .

8- از این که در راهت سستی و تنبلی کردم.

9- از این که عفت زبانم را به لغات بیهوده آلودم.

10- از این که در سطح پایین ترین افراد جامعه زندگی نکردم .

مرحوم کربلائی کاظم ساروقی می‌گوید:

به حضرت آیه‌ا...‌العظمی بروجردی گفتم:

من به سؤالات زیاد و مختلف شما پاسخ دادم،

حالا من از شما می‌پرسم؟! آقا تبسّمی کرد و

در میان تعجّب حاضران گفت: بپرس!

گفتم: کدام سوره از قرآن است که هفت حرف از حروف الفبا را ندارد؟!

آقا کمی فکر کرد و گفت: من در دوران جوانی شنیده بودم،

ولی یادم نیست، شما بگویید!

گفتم: سوره «فاتحه‌الکتاب» (=سوره حمد) است که هفت حرف ندارد،

چون این هفت حرف، مربوط به هفت طبقه جهنم است

و آنها را از سوره حمد که «سوره رحمت» است

برداشته‌اند و در آیه‌ی‌ ظلمانی گذاشتند. آن هفت حرف ( ث - ج - خ - ز - ش - ظ - ف) است:

حرف ث: از کلمه «ثبور=واویلا» است و اسم

 مکانی در جهنم است که جای رباخواران و بدکاران است

(فرقان/13و14).

حرف ج: از کلمه «جهنم» است (حجر/43).

حرف خ: از کلمه «خُسران=زیان» است (حج/11).

حرف ز: از کلمه «زَقُّوم=درختی در جهنم و غذای گنهکاران» است

(دخان/43و44).

حرف ش: «شقاوت» و «شیطان» است (هود/106).

حرف ظ: از کلمه «لَظی» بمعنای زبانه آتش جهنم است (معارج/15).

حرف ف: از کلمه «فَزَعُ الْاَکْبَر=وحشت بزرگ» است (أنبیاء/103).

همه این حروف را بردند و در آیه ظلمانی که در سوره‌ی انعام،

 آیه 122 است، گذاشتند:

حضرت آیه‌ا...‌العظمی بروجردی، قلم وکاغذ خواستند و

این مطلب را که من گفتم، یاداشت کردند.

مرحوم کربلایی کاظم ساروقی بیسواد بودند

که با عنایتی کل قرآن را حفظ شدند و قبرمطهرشان در قبرستان نو شهر مقدس قم می باشد

زمانه عجیبی است!

برخی مردمان امام گذشته را عاشقند، نه امام حاضر را!

میدانی چرا؟

امام گذشته را هرگونه بخواهند تفسیر میکنند…

امام حاضر را، باید فرمان ببرند…

و کوفیان، عاشورا را اینگونه رقم زدند...

علی الله توکلنا

                                      بخشی از آیه 89 سوره اعراف

از پیامبر اسلام (ص) نقل شده است : « از پیک وحی خدا جبرئیل پرسیدم :

توکل چیست؟ گفت :آگاهی از این که مخلوقات زیان وسودی نمی رسانند

و قدرت بخشیدن ومانع شدن ندارند وقطع امید از مخلوقات.

هنگامی که بنده خدا چنین شد ، جز برای خدا کار نمی کند و

به غیر او امید ندارد .حقیقت توکل این است .

منبع : نمونه ،ج 10،ص 298

   وَقَالَ الرَّسُولُ يَرَبِّ إِنَّ قَوْمِى اتَّخَذُواْ هَذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُوراً.

(سوره فرقان آیه 30 )

پیامبر اسلام در قیامت می گوید: پروردگارا !

قوم من این قران را متروک گذاشتند و آنرا در زندگی خود بکار نگرفتند .

نخواندن قرآن، ترجیح غیر قرآن بر قرآن، محور قرار ندادن آن،

تدبّر نكردن در آن، تعلیم ندادنش به دیگران و عمل نكردن به آن،

از مصادیق مهجور كردن قرآن است. حتّى كسى كه قرآن را فرا گیرد

ولى آن را كنار گذارد و به آن نگاه نكند و تعهّدى نداشته باشد،

او نیز قرآن را مهجور كرده است. تفسیر المنیر

قرآن ! من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگی ساخته ام

که هر وقت در کوچه مانآوازت بلند می شود همه از هم می پرسند

" چه کس مرده است؟ "
چه غفلت بزرگی که می پنداریم خدا ترا برای مردگان ما نازل کرده است. شریعتی

   فَإِذَا جَآءَتِ الصَّآخَّةُ

                           پس زمانى كه آن صداى هولناك در آید.(عبس 33)

«صاخّه» به معناى صداى وحشتناكى است كه نزدیك است گوش را كر كند.

مراد از آن، یا صیحه‏ى برپا شدن قیامت است و

یا ناله و فریاد گوش خراش مردم در آن روز.

آن روز که آخرین زنگ دنیا می خورد دیگر نه می شود تقلب کرد

و نه می شود سر شخصی را کلاه گذاشت

خدا کند آن روز که آخرین زنگ دنیا میخورد،

روی تخته سیاه قیامت اسم ما را در لیست خوب ها بنویسند

خدا کند حواسمان بوده باشد و زنگهای تفریح

آنقدر در حیاط نمانده باشیم که حیات را از یاد برده باشیم

خدا کند که دفتر زندگیمان را زیبا جلد کرده باشیم

و سعی ما بر این بوده باشد که نیکی ها و خوبی ها را در آن نقاشی کنیم

و بدانیم که دفتر دنیا چرک نویسی بیش نیست

چرا که ترسیم عشق حقیقی در دفتری دیگر است

کاش روزی بنویسند به دیواربقیع ~
 یک فراخوان کمک؛ طرح احداث ضریح...
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع ~
 جایزه فرشچیان؛ قطعه زیبای عقیق!
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع ~
 کارگران مشغولند؛ طرح احداث ضریح...
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع ~ 
چند روز مانده به اتمام ضریح...
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع ~ 
مهدی فاطمه(عج) آید به تماشای ضریح...
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع ~
 نماز؛ صحن عتیق ...
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع ~ 
فلش راهنما، مرقد زهرای شفیع...
اللهم عجل لولیک الفرج ...

روزی حضرت عیسی(ع) از صحرایی عبور می کرد.

در راه به عبادتگاهی رسید که عابدی در آنجا زندگی می کرد.

حضرت با او مشغول سخن گفتن شد. در این هنگام جوانی که

به انجام دادن کارهای زشت مشهور بود، از آنجا می گذشت.

وقتی چشمش به حضرت عیسی (ع) و مرد عابد افتاد، پایش سست شد

و از رفتن باز ماند و همان جا ایستاد و گفت:

” خدایا، من از کردار زشت خویش شرمنده ام.

اگر پیامبرت مرا ببیند و سرزنش کند، چه کنم؟

خدایا، عذرم را بپذیر و آبرویم را مریز.”

در همان هنگام چشم عابد به جوان افتاد،

عابد سر بر آسمان بر داشت و گفت: ” خدایا مرا در قیامت با این جوان محشور مکن.”

در این هنگام، خداوند به پیامبرش وحی فرستاد:”

به این عابد بگو ما دعایت را مستجاب کردیم و تو را با این جوان محشور نمی کنیم،

چرا که او به دلیل توبه، اهل بهشت شد و تو ، به دلیل غرور و خود بینی اهل دوزخی.”

امام علی النقی الهادی (ع)

"کسی که خودبینی در او وارد شود هلاک میشود."

بسم الله الرحمن الرحیم 

هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ ﴿ الشعرا -  ۲۲۱﴾

          آيا به شما خبر بدهم، که شياطين بر چه كسي نازل مي‏شوند؟           

تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ ﴿الشعرا -  ۲۲۲﴾

 بر هر دروغگوی گنهكار نازل می گردند.  

من از اشکی که میریزد ز چشم یار میترسم
از آن روزی که اربابم شود بیمار می ترسم

همه ماندیم در جهلی شبیه عهد دقیانوس
من از خوابیدن منجی درون غار می ترسم  !

رها کن صحبت یعقوب و کوری و غم فرزند
من از گرداندن یوسف سر بازار می ترسم

همه گویند این جمعه بیا اما درنگی کن
از اینکه باز عاشورا شود تکرار می ترسم  !

سحر شد آمده خورشید اما آسمان ابریست
من از بی مهری این ابر های تار می ترسم!

تمام عمر خود را نوکر این خاندان خواندم
از آن روزی که این منصب کند انکار می ترسم!

طببیم داده پیغامم بیا دارویت آماده است
از آن شرمی که دارم از رخ عطار می ترسم

شنیدم روز و شب از دیده ات خون جگر ریزد
من از بیماری آن دیده خونبار می ترسم!

به وقت ترس و تنهایی، تو هستی تکیه گاه من
مرا تنها میان قبر خود نگذار می ترسم!

دلت بشکسته از من لکن ای دلدار رحمی کن
من از نفرین و از عاق پدر بسیار می ترسم!

هزاران بار رفتم از درت شرمنده برگشتم
ز هجرانت نترسیدم ولی این بار می ترسم!

دمی وصلم،دمی فصلم،دمی قبضم،دمی بستم
من از بیچارگی آخر این کار می ترسم!

جهان را قطره اشکی می کند ویران
من از اشکی که می ریزد زچشم یار می ترسم

برگرفته از وبلاگ دل تنگ امام زمان (عج) - deltang.blog.ir

یه کاش مونده تو گلوم بگم:

برگرفته از وبلاگ دل تنگ امام زمان (عج) - deltang.blog.ir

جمعه ی آمدن او به نظر نزدیک است
در دعای فرج جمع اثر نزدیک است

با ظهورش حرم فاطمه را می سازیم
بار بر بند برادر که سفر نزدیک است
 
محسن عرب خالقی

برگرفته از وبلاگ دل تنگ امام زمان (عج) - deltang.blog.ir

برگرفته از وبلاگ دل تنگ امام زمان (عج) - deltang.blog.ir

حسن علیه السلام:
«یا أماه کلمینی قبل ان تفارق روحی بدنی!» 
 مادرجان پیش از آنکه جان از بدنم بیرون

برود با من سخن بگوی!
حسین علیه السلام:
«یا اماه أنا ابنک الحسین،

کلمینی قبل ان یتصدع قلبی فأموت!»
 مادرجان من فرزند تو حسین هستم،

با من سخن بگوی پیش از آنکه قلبم بشکافد و مرگم فرارسد!

یادش بخیر شور و سروری که داشتیم
یادش بخیر چشمه ی نوری که داشتیم

یادش بخیر مهدی صاحب زمانمان
در کنج قلب موسیِ طوری که داشتیم

یادش بخیر ، همت و چمران و باکری
پس کو کجاست عشق و غروری که داشتیم

برگرفته از وبلاگ دل تنگ امام زمان (عج) - deltang.blog.ir

غصه ی هجران یارم کار دستم می دهد 
روزگاری انتظارم کار دستم می دهد 

گریه خواهم کرد هر آیینه بر احوال خویش 
چشم های بی قرارم کار دستم می دهد 

باخودم می گویم اقایم رهایم می کند 
آخرش این حال زارم کار دستم می دهد 

با گناهان روز و شب احساس سنگینی کنم 
عاقبت این کوله بارم کار دستم می دهد 

دیدن روی شما کاش میسر میشد..

شام هجران شما کاش که آخر میشد..

بین ما فاصله ها"فاصله انداخته اند..

کاش این فاصله با آمدنت سر میشد..

به احترام غم مادرت بیا مهدی(عج)
به قدر عمر کم مادرت بیا مهدی(عج)
به چادری که شده پرچم عزاداری
به پرچم علم مادرت بیا مهدی(عج)
.
.
.
مهدی(عج) جان بیا...

فرض کن حضرت مهدی(عج)به توظاهرگردد:

ظاهرت هست چنانیکه خجالت نکشی؟

باطنت هست پسندیده ی صاحب نظری؟

خانه ات لایق اوهست که مهمان گردد؟

لقمه ات درخور اوهست که نزدش ببری؟

پول بی شبهه و سالم زهمه داراییت؟

داری آن قدرکه یک هدیه برایش بخری؟

حاضری گوشی همراه تو را چک بکند؟

باچنین شرط که درحافظه دستی نبری!؟

واقفی بر عمل خویش تو بیش از دگران؟

می توان گفت تو را شیعه ی اثنا عشری؟؟